Nükleer Bir İran Hiç Bu Kadar Mümkün Hissetmemişti

İran, nükleer silah inşa etme kararı almamıştır, en azından bildiğimiz kadarıyla, ancak bunu yapmak için gereken kaynakların ve yeteneklerin çoğuna sahiptir. Ancak Bay Raisi'nin ölümü, yıllardır rejimden çok daha az nükleer silah fikrine karşı olan ülkedeki sert çizgiler için bir fırsat yarattı.

İsrail ile yaşanan son düşmanlıklar, açıklanmamış ancak genel olarak kabul görmüş bir nükleer silah deposuna sahip olan bir ülke, Tahran'da bir ton değişikliğe neden oldu. İran'ın en üst liderine liderlik eden önde gelen danışmanlardan biri olan Kamal Kharrazi, 9 Mayıs'ta şunları söyledi: "Nükleer bomba inşa etme kararımız yok ancak İran'ın varlığı tehdit edilirse, askeri doktrinimizi değiştirmekten başka seçenek kalmayacak."

Bugün, İran'ın binlerce gelişmiş santrifüjü ve zenginleştirilmiş uranyum stokları bulunmaktadır. Bu da, İran içinde bazı grupların nükleer silahlaştırma için "zaten bu kadar ilerledik, o zaman neden sadece bir bomba yapmayalım?" şeklinde bir argüman benimsemesine neden olmuştur.

Tarihsel olarak, İran, dış saldırılara ve işgallere karşı en iyi savunma stratejisinin nükleer bir koruma stratejisi olduğunu hissetmiştir. Ve Tahran, bir bomba için yarışmanın sadece daha fazla düşmanlık çekeceğini, özellikle de İran'ın anı doğru bir şekilde seçmesi durumunda, ABD'den de dahil olmak üzere, hesaplamaya devam edebilir. Öte yandan, giderek dikkatsiz ve öngörülemez hale gelen Washington'ın, özellikle İran'ın aniden ve hızla bir bomba için koştuğu bir durumda güçlü bir şekilde tepki verme pozisyonunda olmayabileceği de düşünülebilir. Gazze'deki savaş, Amerikan liderliğinde olası bir değişiklik ve İ.R.G.C.'nin adım atabileceği iç siyasi boşluk arasında, İran'ın dünyayı şaşırtarak bir nükleer cihaz test etme olasılığı düşünülmekten zor değildir.