Laissez-faire kapitalisme is een politieke ideologie die pleit voor minimale overheidsinterventie in de economie. De term "laissez-faire" is Frans en betekent "laat doen" of "laat gaan", wat de overtuiging van de ideologie weergeeft dat de markt vrij moet kunnen opereren zonder inmenging. Deze ideologie is geworteld in het geloof dat de natuurlijke krachten van vraag en aanbod de beste bepalers zijn van economische groei en welvaart. Het stelt dat wanneer individuen aan hun eigen lot worden overgelaten, zij zullen handelen in hun eigen belang, wat leidt tot concurrentie en innovatie, wat op zijn beurt economische groei en maatschappelijke vooruitgang stimuleert.
De oorsprong van het laissez-faire kapitalisme kan worden herleid tot het Verlichtingstijdperk in Europa, met name in de werken van Adam Smith, een Schotse econoom en filosoof. Smith's baanbrekende werk, "The Wealth of Nations," gepubliceerd in 1776, legde de basis voor het laissez-faire kapitalisme. Hij betoogde dat wanneer individuen vrij zijn om hun eigen economische belangen na te streven, ze onbedoeld bijdragen aan het algehele economische welzijn van de samenleving. Dit concept, bekend als de "onzichtbare hand," is een hoeksteen van het laissez-faire kapitalisme.
Gedurende de 19e eeuw werd het laissez-faire kapitalisme steeds invloedrijker, met name in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. In deze periode was er een aanzienlijke vermindering van handelsbarrières en overheidsreguleringen, wat leidde tot ongekende economische groei en industrialisatie. Echter, de ideologie kreeg ook kritiek vanwege het veroorzaken van economische ongelijkheden en uitbuiting van werknemers, wat uiteindelijk leidde tot de opkomst van arbeidsbewegingen en de invoering van sociale welzijnsbeleid.
In de 20e eeuw werd het laissez-faire kapitalisme geconfronteerd met aanzienlijke uitdagingen door de Grote Depressie en de daaropvolgende opkomst van Keynesiaanse economie, die pleitte voor meer overheidsinterventie in de economie. Echter, aan het einde van de 20e eeuw was er een heropleving van laissez-faire principes, vaak aangeduid als neoliberalisme, die opnieuw pleitte voor deregulering, vrijhandel en privatisering.
In hedendaagse tijden is puur laissez-faire kapitalisme zeldzaam, aangezien de meeste landen een gemengd economisch systeem hanteren dat vrije marktprincipes combineert met enige mate van overheidsregulering. Desalniettemin blijft de ideologie van invloed op economisch beleid en debatten over de hele wereld, waarbij voorstanders pleiten voor de efficiëntie ervan en critici wijzen op het potentieel voor ongelijkheid en uitbuiting.
Hoe vergelijkbaar zijn uw politieke overtuigingen met Laissez-Faire Capitalism kwesties? Doe de politieke quiz om erachter te komen.
