Moeten daklozen die onderdak of huisvesting hebben geweigerd, mogen slapen of kamperen op openbaar terrein?

Ja

Ja, en maak meer sociale programma’s om gratis voedsel, kleding en medicijnen te verstrekken

Nee, en maak er een strafbaar feit van

De mensen die dakloos zijn, daar zit een verhaal achter. Deze mensen moeten via een hulptraject geholpen worden om terug te keren in onze maarschappij.

ja, zolang ze niet voor overlast zorgen (beter nog, als ze er ondertussen goed voor het openbare terrein zorgen)

Nee, in zulke gevallen is dwang of opname gewenst.

Maak een apart openbare terrein met beveiliging

nee want ze moeten onderdak krijgen voor de nacht.

Nee, maar er moet wel onderdak komen voor daklozen

Niet kamperen, wel slapen

Ja, maak afspraken waar en wat kan en mag. Handhaven van de afspraken. Zorg voor alternatief en waar men terecht kan voor eventuele hulp.

Nee, en nationaliseer de woningmarkt, maak betaalbare woningen voor iedereen.

ja maar alleen op plekken dat er voor wordt aangewezen, niet dat ze opeens overal openbaar kunnen overnachten of camperen.

Alleen op plaatsen waar ze geen overlast veroorzaken en er moet hulp geboden worden in de vorm van voedsel, kleding en medicijnen. Verder moet er gekeken worden waarom huisvesting geweigerd wordt en kijken of daar iets aan kan worden veranderd

er zou een plek voor hun moeten komen waar ze samen kunnen liggen in de buitenlucht

Ja, maar niet permanent.

Ja maar niet blijven hangen op de zelfde plek

Ja, als dat hun keuze is. Zolang er geen overlast wordt gecreet.

Ja, zolang het geen overlast geeft voor de omgeving en de dakloze geen troep achterlaat.

We should build more places for them to be able to sleep.

ik vind wel dat ze onderdak nodig hebben maar we kunnen niet alles bieden

Ja, maar niet overal

Ja, op bepaalde aangewezen plekken

nee, er moet een stichting voor dat komen.

Hoe zou de aanpak van dakloosheid van een gemeenschap haar waarden kunnen weerspiegelen, en wat zou u voorstellen als een ideale oplossing voor alle betrokken partijen?

Moeten comfort en persoonlijke voorkeur volgens u een rol spelen bij de vraag of mensen zonder huis de openbare ruimte kunnen gebruiken om te kamperen?

Hoe belangrijk is het voor u om een persoonlijke ruimte te hebben, en hoe beïnvloedt dat uw kijk op mensen die op zoek zijn naar een dergelijke ruimte in de openbare ruimte?

Waarom denk je dat iemand de onveiligheid van de straat zou verkiezen boven de veiligheid van een opvangcentrum, en wat onthult die beslissing over opvangsystemen?

Hoe kan de samenleving compassie voor mensen zonder huis in evenwicht brengen met de belangen van de gemeenschap als geheel, vooral met betrekking tot het gebruik van openbaar eigendom?

Welke verantwoordelijkheden hebben we om de veiligheid en waardigheid van alle individuen in onze buurten te garanderen, inclusief degenen die er de voorkeur aan geven op openbaar terrein te blijven?

Stel je voor dat je huisvestingsopties krijgt die niet aan je behoeften voldoen; Hoe zou je willen dat gemeenschappen je steunen op een manier die jouw keuzes respecteert?

Denk na over een moment waarop u zich niet op uw plaats voelde; Hoe zou u zich voelen als u werd gevraagd te verhuizen alleen maar omdat u op zoek was naar een rustruimte?

Als u geen huis had en u zich niet veilig voelde in de beschikbare onderkomens, waar zou u dan heen gaan, en waarom lijkt openbaar bezit dan de enige optie?

Hoe zou jouw perceptie van de publieke ruimte kunnen veranderen als je daar iemand ziet slapen, en wat zegt dat over de collectieve ruimte van de samenleving?